Ik zal mijn achtergrond verhaal in een ♪-dop vertellen, zodat u / jij er snel doorheen bent. Op 8 maart 1974 ben ik in Duitsland geboren en vervolgens in Keulen opgegroeid. Hier begon mijn viool carrière met 8 jaar bij Doris Pesch. Maar na een goed begin ging ik enthousiast verder bij andere ervaren leraren. Toen in Duitsland de muur viel en in Zuid-Afrika Mandela werd vrijgelaten, verhuisde ik samen met mijn familie naar Zuid-Afrika. Ook daar pakte ik het vioolspelen weer op en mocht ik ook bij het Pretoria Chamber Orchestra meespelen, waar ik als jeugdige veel muzikaal plezier beleefde.
In Zuid-Afrika liep ik de Russische violist Valerie Andreev tegen het lijf. Hij speelde toen ook o.a. als solist bij het National Symphonic Orchestra en hij was bereid om mijn vioolkennis naar een hoger niveau te brengen. Ook sloot ik me aan bij een muziek instituut. In een trio speelde ik in Zuid-Afrika op trouwerijen en andere feestelijke aangelegenheden. Dit was niet alleen een heel erg plezierige bezigheid, maar ik begon er ook mijn brood mee te verdienen. Echter rond de eeuwwisseling riep Europa mij terug en samen met mijn jong gezin verhuisde ik naar Nederland, waar ik inmiddels al weer twee decennia woon.
Om mijn viool niet te vergeten sloot ik me aan bij een orkest en speelde ik regelmatig in een kwartet, waarmee ook gezellige huis concerten werden gehouden. In 2007 begon ik met les geven en het ging me zou goed af dat ik mijn reguliere baan naast mijn vertaalbureau aan de kant heb geschoven om meer ruimte te maken voor het geven van vioolles. Dat was in september 2010. Sindsdien geef ik vioolles aan jong en oud aan huis. Inmiddels heb ik viool-leerlingen mogen begeleiden dat zij in orkesten of bands kunnen spelen. Ik heb zelf een brede muzieksmaak en speel privé met een klassiek kwartet samen en een pop band.
Doordat ik door de wereld heb gezworven en nog steeds reislustig ben, heb ik verschillende mensen mogen leren kennen en kwam ik in situaties terecht, waar ik veel van heb geleerd. Het heeft mij een rustige, flexibele en van het leven genietende 50-plusser gemaakt.
Ik streef er niet alleen naar om mijn kennis van viool spelen door te geven, maar ook op mijn medemens in te gaan, om bij deze een prettig gevoel achter te laten. Iedereen is uniek en dus waardevol. Nou, om een lang verhaal kort te maken. Het valt mij op dat het mij niet echt is gelukt om dit verhaal in een ♪-dop te vertellen. Ik zou me verheugen als jij / u mij in de gelegenheid stelt, om deel te worden van mijn verhaal.